Kemphanen in vele soorten

Na alle avonturen in het verre zuiden, richten we nu onze blik op het noorden. Niet zo extreem hoor, met de auto naar het Lauwersmeer gebied. Het is een eind rijden naar Groningen. Dat duurt behoorlijk lang. Bijna net zo lang als de paspoortcontrole op Schiphol, maar we mogen wel gewoon ons eigen flesje water mee. En het is de moeite waard. Door de telescoop bekijken we twee enorme zeearenden, die ver weg paniek veroorzaken onder de watervogels. Talloze eenden en steltlopers bevinden zich op het water en de slikken aan de Friese kant van het Lauwersmeer. Te ver weg voor een behoorlijke foto, maar alleen al het zien is fantastisch.






Er is eigenlijk maar één goede plek daarginds om te fotograferen. Een schuilhut aan de zuidkant van het gebied. Maar ja…. Nederland is een dichtbevolkt land. Gemiddeld 8,6 bezoeker per vierkante schuilhut. En die staan er al als wij binnenkomen, dus wij schroeven het gemiddelde flink op. De drie beste plekken, met direct uitzicht op het eilandje voor de hut, worden ingenomen door serieuze fotografen. De linker twee hebben een telelens met best een aardig bereik, maar daarnaast staat het echte werk. Een full-frame body (zowel de camera als de fotograaf) en een 600mm kanon, dat dreigend door het kijkgat naar buiten steekt. Zij staan er al een heel aantal uren, zo blijkt uit hun onderlinge conversatie. Voor de Kemphanen. Die zijn nu op hun mooist met kragen in allerlei tinten en heel af en toe waagt een enkel exemplaar zich tot dicht bij de hut. Nu even niet. een passerende slechtvalk heeft de meute opgejaagd en ze zijn een eind verder neergestreken.

Ik vind nog een stalles plekje aan de zijkant en installeer mij met mijn eigen foto apparatuur. Ik zeg nog even zachtjes dat er aan de linkerkant een Bosruiter staat, maar er volgt geen reactie. De ware professional praat niet met volk beneden de 500mm. Het staat ook te bezien of ze überhaupt een Bosruiter zouden herkennen. Waarschijnlijk menen ze dat het om een mythisch wezen uit In de Ban van de Ring gaat. En daar hoeven ze geen foto van.

De Professional gaat even naar buiten om zijn vrouw te bellen. Het geschut blijft achter om de plek bezet te houden. Het geheel doet denken aan een Duitse badgast met handdoek. Tot mijn vreugde landen er juist dan twee Kemphanen op het eilandje en scharrelen een aantal minuten rond binnen schootsafstand. Prachtig! 





Ze zijn net weer gevlogen als de Professional terugkeert. Hij laat zich niet kennen. ‘Ik heb ze er al mooi opstaan. Vanmorgen zaten ze heel dichtbij’, gromt hij knarsetandend tegen zijn buren. Ik klik een aantal malen een mooie bergeend, die zich aan de rechterkant baddert in het ondiepe water. De Professional schampert zachtjes iets over ‘wat die nou weer aan het fotograferen is’. Zijn discipelen knikken instemmend. Slechts een amateur schiet plaatjes van een Bergeend.



Dan komt er nog een fotograaf binnen. Weer zo’n enorme lens. Een andere bezoeker zegt vol ontzag:’ maar u bent toch…’. Gevolgd door de naam van een bekend vogelfotograaf. De man knikt minzaam. Dan wurmt hij zich zonder een woord tussen de Professional en mijzelf en legt zijn kanon op een rijstzak in het kijkgat.. Een Bekend Fotograaf heeft nu eenmaal recht op de beste plek. Ik heb nog een klein stukje zonlicht over en een nog kleiner stukje van de bank als hij zijn stevige zitvlak laat zakken naast mij. Hij probeert, ongetwijfeld tot verbazing van de Professional, ook nog een paar plaatjes van de Bergeend te maken, waarbij zijn lens mij elk uitzicht op buiten ontneemt. Met enige moeite draait hij zijn geschut weer terug naar het terroristengebied. Geen ‘mag ik even’, geen ‘pardon’, geen ‘dank u’. Dat hoeft een Bekend Fotograaf ook niet. Zijn blik op de wereld werpt hij slechts door zijn zoeker. Dan krijg je de beste foto’s. 

Reacties

  1. De tekst is nog scherper dan de foto's! Yvonne van Assema

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Als je bij 'Geef je reactie op' gaat typen, kun je vervolgens daarboven bij 'Reageer als' op het pijltje klikken en kiezen voor de optie "naam'' .Leuk om te weten wie er reageert...

Populaire posts van deze blog

Het verre oosten dichterbij

Het Hoge Noorden