Ontsnapt naar het zuiden deel 5. De Algarve.



De Algarve biedt weer een heel andere impressie. Hoewel het aardig volgebouwd is slagen we er toch in een aangenaam huisje te vinden, zo’n 10 kilometer van de kust. Een diepe achtertuin, geleidelijk heuvelop lopend geeft veel ruimte en hoewel die eigenlijk gedeeld wordt met de aangebouwde buren hebben wij hem de hele week voor onszelf. In grote delen van Portugal is Portugees de voertaal, maar dat geldt niet voor de Algarve. Als we hier uit eten gaan in een klein dorpje horen we om ons heen voornamelijk Nederlands, Duits en Engels. Geen van de gasten verstaat de serveerster en geen van de serveersters verstaat de gasten, dus de menukeuze is vaak verrassend. Erg lekker, dat wel. Ik vraag na afloop om de rekening, maar daar hebben ze een eigen alternatief voor. De gastvrouw komt aan tafel zitten en schrijft de prijzen van de door ons genuttigde gerechten op het papieren tafelkleed. Daar maakt ze vlot een optelsom van en onder de streep komt het verschuldigde bedrag. Haastig stop ik mijn creditcard weg en haal wat munten en biljetjes tevoorschijn. Ik heb geen escudo’s meer, maar de euro’s worden zonder probleem geaccepteerd.


Wij hebben bij het eten en bij diverse vogeltrips gezelschap van twee vriendelijke Oostenrijkers. Één van hen ken ik reeds digitaal, via een vogel- en safari forum. De feitelijke kennismaking leidt tot aangename uurtjes in het veld en mooie gesprekken bij de maaltijd. Sociale media zijn tegenwoordig meer in beeld als bron van haat en uitsluiting, maar af en toe wordt weer duidelijk hoe verrijkend ze kunnen zijn.


De meest opvallende vogel hier is de blauwe ekster. Vreemd genoeg komen die maar in twee gebieden voor, die ver van elkaar verwijderd zijn, namelijk Oost- Azië en het Iberisch schiereiland. Zijn ze ooit door Portugese zeevaarders meegenomen uit hun verre koloniën? Wetenschappers denken van niet. Zij beschouwen de beide eksters als twee aparte soorten. Maar ja, de wetenschap ……Facebook zal uiteindelijk wel uitkomst bieden gelukkig.


Blauwe Ekster

De beste vogelgebieden hier zijn ongetwijfeld de zoutpannen. Daar zijn er heel veel van in de Algarve en zij bieden een permanent of tijdelijk onderdak aan diverse soorten, voorzover ze geen zoutarm dieet volgen. Sommige bewoners zijn exotisch, zoals flamingo’s of dunbekmeeuwen, sommige zijn zo bekend, dat we ze ook met een  ochtendje waddenkust hadden kunnen zien. Als er plotseling een vlucht regenwulpen langskomt, twijfelen we zelfs even aan de zin van onze reis….


Dunbekmeeuw 


Steltkluut


Kleine Strandloper








Reacties

Populaire posts van deze blog

Het verre oosten dichterbij

Het Hoge Noorden