Gambia, deel 3

Vanuit Nederland heb ik al een gids geregeld voor onze derde dag in Gambia. Wij hebben hem geboekt voor een ‘full day birding’. Om half acht staat hij klaar bij de receptie. Om niet haastig voor die tijd te hoeven ontbijten, hebben wij een ‘packed breakfast’ besteld. Daarin zitten een paar stokbroodjes met kaas en twee bakjes yoghurt. Die hoeven niet koel bewaard: ook bij 30 graden Celsius blijven ze buiten de koelkast goed tot 2025. Heerlijk!

Onze gids, Musa, heeft zelf geen vervoermiddel, dus heeft hij een auto met chauffeur geregeld. Een stoere 4-wheel drive met even stoere bestuurder. Onze bestemming is Kartong, een plaatsje dichtbij de grens van Senegal. Dat is minder ver dan het lijkt. Of je nou naar het noorden of zuiden rijdt, je komt altijd binnen afzienbare tijd bij Senegal uit. Gambia is eigenlijk niets meer dan een strook land aan weerszijden van de rivier en wordt geheel omsloten door Senegal. 

Musa blijkt niet alleen een uitstekende vogelgids te zijn, hij is ook aangenaam gezelschap. Met veel kennis over zijn land.

ik vertel hem dat er gisteren werd gestaakt bij het hotel tegenover ons. De gasten moesten het zonder ontbijt en lunch stellen. Dat komt hard aan bij de hongerige toeristen.Het was verder wel een gezellige staking. Veel trommels, dansen en in looppas de straat op en neer. 

Musa is verbaasd. Een staking? Dat was onder de vorige president niet gebeurd. Dan was de helft van de stakers neergeschoten en de andere helft onder dwang van het leger weer aan het werk gezet. De toenmalige leider had duidelijke standpunten. Homosexualiteit noemde hij de grootste vloek van de mensheid en hij beloofde eigenhandig alle LGBT-ers te onthoofden. LGBT stond volgens hem voor: Lepra, Gonorroe, Bacteriën en Tuberculose.  Ik weet zo een ander land waar hij een geschikte presidentskandidaat zou zijn. Als hij een Twitter account heeft, tenminste.

’But now we have democracy’, zegt Musa met gepaste trots.’ Now they can go on strike’. Voor de zekerheid bewaren we toch de bekertjes yoghurt. Je weet nooit of het vuurtje overslaat.

De lunch gebruiken we in een afgelegen restaurantje aan de grensrivier. Het duurt een kleine anderhalf uur, voordat de vis gevangen, van graten ontdaan en bereid is, maar dan krijgen we ook de smakelijkste maaltijd van ons verblijf voorgeschoteld. 

Na de lunch maken we een boottocht over de rivier, langs veel mooie vogels en gekleurde vissersboten. Eén van de boten heeft duidelijk een sponsor in Nederland…

Uiteindelijk zijn we tegen half acht ’s avonds weer terug bij ons hotel. Een full day is een full day bij Musa, daar doet hij niet kinderachtig over. Wij zien hem over twee dagen weer. Dan doen we een ‘long half day’ met hem. Uiteindelijk zal dat een ‘short half day’ worden, maar dat weten we gelukkig op dat moment nog niet.....