Zuid-Afrika deel 2 Gomo Gomo Game Lodge

Een voorspoedige rit heeft ons bij de Gomo Gomo Game Lodge gebracht in het Klaserie Private Game Reserve. Een comfortabel onderkomen, met een stuk of acht cottages en een terras, dat uitkijkt op een kunstmatig aangelegd meertje, een zgn "dam". Er is ook een zwembadje bij het terras, maar gezien de afmetingen is het niet de bedoeling dat meer dan ėėn gast tegelijk daar gebruik van maakt. Met enige regelmaat komen dieren naar de drinkplaats, zoals Impala's, Wrattenzwijnen, Giraffen, Bavianen en één keer een Tawny Eagle.

Uitzicht op de drinkplaats

Wij arriveren ruim op tijd voor de lunch en dus ook voor de middag game drive, met Dean, de ons toegewezen ranger. Via communicatie met een andere ranger wordt duidelijk dat er mogelijk leeuwen te bewonderen zijn aan de rand van het reservaat. Het gas gaat er op en 10 minuten schudden en botsen brengen ons naar de bewuste plek. Jawel, een leeuwin en een leeuw lopen ons over het zandpad tegemoet. Dean draait de landrover. De belevenis van een imposante leeuw, die op slechts enkele meters van ons vandaan met ons meeloopt doet het bloed sneller stromen. Diezelfde avond zien we de leeuwin opnieuw. Het gemiddelde politieverhoor vindt met minder licht plaats dan op haar gericht wordt, maar ze lijkt zich er weinig van aan te trekken.

Elke ochtend Om kwart over vijf gewekt worden voor de ochtend drive is wel even wennen, maar eenmaal gezeten in de landrover, genieten we steeds opnieuw van de spanning van de ' jacht' Soms blijft het lang stil, maar dan opeens staan we oog in oog met enkele neushoorns of een grote kudde buffels, gadegeslagen door een leeuwin. Haar kennen we inmiddels. Vogels zijn er altijd wel: Lilac- breasted Rollers, Magpie shrikes en de overvloedig aanwezige Hornbills

Lilac-breasted Roller ( Vorkstaartscharrelaar)

Een paar woorden over Dean, onze gids en ranger, een jongeman van nog geen 30. Hij is enthousiast, zegt dat hij er niet van houdt om over elk dier, dat we tegenkomen een groot aantal feiten te spuien, maar naarmate de dagen vorderen neemt zijn spraakzaamheid behoorlijk toe. Zijn passie en gevoel voor humor maken hem prima gezelschap en zijn kennis van dieren, maar ook van vogels, is heel goed. Aan het begin van onze drives zegt hij met nadruk, dat we absoluut moeten roepen als we iets denken te zien. Ook al blijkt dat later om een rots of boomstronk te gaan. " Better safe than sorry" . Als één van de Engelse gasten echter enthousiast " Rhino" roept, terwijl het een gewoon Wrattenzwijntje blijkt te zijn, krijgt hij dat de dagen daarop regelmatig terug te horen. Gelukkig zien we wel echte Rhino's, de Witte Neushoorn. Dean voorspelt dat er over 10 jaar, vanwege de niet te stoppen stroperijen, geen enkele Neushoorn meer te zien zal zijn in Zuid- Afrika. Dat is een somber vooruitzicht.

Omdat hij in inmiddels weet dat wij geinteresseerd zijn in vogels geeft hij aan daar zeker ook voor te stoppen, maar menige Francolin onstsnapt nauwelijks aan de wielen van de landrover, als hij opgewekt langs raast.

Het spijt ons te moeten vertrekken, al heeft het wel het voordeel dat wij enigszins kunnen bijkomen van het vroege opstaan en het geschud over de zandpaden. Op naar de volgende bestemming...

Gepubliceerd met Blogsy