Zuid-Afrika deel 3 Bateleur Bushveld Camp (Kruger NP)

Na de ochtend game drive vertrekken we rond 9 uur richting Kruger Park, met als uiteindelijke bestemming het Bateleur Bushveld Camp. Een fikse rit, want het kamp ligt in het noordelijk deel van het park. Na enkele uren rijden bereiken we Phalaborwa Gate, waar wij verwachten met onze, online aangeschafte Wild Card, vlotjes toegelaten te worden. Er moeten echter toch weer de nodige formulieren ingevuld worden en dat gebeurt, zoals wel vaker bij de entree tot de parken, langzaam en met een volledige desinteresse voor de bezoeker. Als je een vraag stelt, krijg je meestal nog wel een gemompeld antwoord, maar vrijwillige informatie wordt er niet verstrekt. Klantvriendelijkheid is vast niet één van de sollicitatiecriteria geweest voor de baan van receptionist hier. Je krijgt als bezoeker het gevoel dat je net aan getolereerd wordt, maar dat het wel erg vermoeiend is om weer een toerist toegang tot het park te verschaffen. Dat hun baan alleen maar aan deze bezoekers te danken is, dringt niet echt door. Maar goed, bij hoge uitzondering mogen wij toch het Kruger park in. Na uiteraard bij de geuniformeerde slagboombewaker opnieuw ons burgerservicenummer, geboortedatum van onze ouders en onze credit card gegevens achtergelaten te hebben. " Take nothing but pictures, leave nothing but footprints" lees ik nog op een bordje. Een eigenaardig verzoek voor een park waar je je auto niet uit mag. Maar nu ben ik te cynisch.
Eenmaal binnen is het welkom al gauw veel stralender:
Greater Blue-eared Starling (Groenstaartglansspreeuw)
Bateleur, genoemd naar een hier voorkomende soort arend, is een vriendelijk, kleinschalig kamp met een stuk of 10 huisjes. Aan de rand van het kamp is een schuilhut gebouwd, die uitkijkt op een poel met de huiskrokodil en een kleine, ronde, betonnen bak, die dienst doet als drinkplaats. De schuilhut wordt aangeprezen als "bird hide", maar behalve wat duiven is er geen vogel te zien. De drinkbak echter oefent tot onze verbazing grote aantrekingskracht uit op een behoorlijke kudde olifanten. Die willen ook ongeveer allemaal tegelijkertijd een bad nemen. De kleinste krijgt echter zonder meer voorrang. Dat zijn wij thuis anders gewend, maar we genieten volop.
Het huisje is simpel en bestaat eigenlijk alleen uit twee slaapkamers en twee kleine badkamers. Wij besluiten na enig overleg van dezelfde slaapkamer gebruik te maken. Zitruimte is er niet binnen, maar uiteraard ben je overdag buiten. De neushoornvogels zijn zo vertrouwd met de menselijke bezoekers, dat ze vaak op een metertje afstand zitten te wachten of er soms wat brood overschiet. Er komen verschillende soorten voor, maar om alle misverstand te voorkomen, laten ze zelf gedecideerd weten tot welke ze behoren
Huisje "Wielewaal"
Yellow-billed Hornbill (Geelsnaveltok)
We vieren Jeannette's verjaardag met een fantastische rit over de zandweg ten noorden van de Shingwedzi rivier, trakteren onszelf op ijs in Shingwedzi Rest Camp en nemen vervolgens, om het noodlot te tarten, de "Kanniedood" drive. We rijden voorzichtig door grote kuddes buffels en olifanten, zien giraffen, koedoes, impalas, waterbokken, de Afrikaanse zeearend, kortom de beste rit van de hele trip!
Waterbok
Red-billed Oxpecker (Roodsnavelossenpikker)

African Fish Eagle (Afrikaanse Zeearend)
We rijden een smalle zandweg nabij Shingwedzi op en zien dan drie enorme mannetjes olifanten vastberaden over het pad op ons af marcheren. Wij stemmen beiden voor het idee om de auto toch maar even te draaien en op een klein zijpaadje te wachten tot ze gepasseerd zijn. Met veel geflapper van oren laten de olifanten weten dat dit besluit misschien wel verstandig was.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het verre oosten dichterbij

Het Hoge Noorden