Nieuwe doelstellingen

Het nieuwe jaar is inmiddels een paar weken oud. Ik heb mij voorgenomen dit jaar een aantal dingen heel anders te gaan doen. Zolang ik niet specifiek benoem wat die dingen zijn, gaat me dat wel lukken. Het is een beetje mijn eigen doelstellingen gesprek. Of POP gesprek, zo je wilt. Daar worden er weer heel wat van gevoerd, de komende maanden. De manager, omdat hij daartoe verplicht is en hij waakt er dan ook angstvallig voor dat alles administratief klopt. Per slot is dat zo'n beetje zijn enige bestaansrecht. De medewerker eveneens omdat hij daartoe verplicht is, maar zijn insteek is iets anders. Het is elke keer weer een hele kunst om doelen te verzinnen, die op papier de drang naar groei en ontwikkeling uitstralen, maar die toch vooral niet moeten leiden tot meer werk. Want groei moet er zijn. Stilstand is achteruitgang. Zo ook voor mij, in de fotografie. Deze fuut is best aardig, maar de volgende moet dus beter, scherper, vernieuwender.

 

Datzelfde geldt voor dit kuifeendje. Mooi hoor, die purperen gloed op de kop bij het juiste licht, maar nou niet blijven hangen. Geen tijd om hier op mijn gemak van te genieten. Het is slechts de norm van waaruit de volgende doelstelling gedefinieerd wordt. Groei.

Ik vraag me af of die hele theorie echt wel klopt. Voor het individu, voor de economie. Een werknemer, die zijn werk naar behoren uitvoert, maar geen uitgesproken drang heeft tot het steeds weer verleggen van de grenzen, wordt negatief beoordeeld. Als de economie niet groeit, stevenen we op een crisis af. Dat lijkt me op den duur een doodlopende weg, maar ik heb er geen verstand van. Ik maak enkel af en toe wat fotootjes. Zoals dit groepje smienten, elf mannetje en één vrouwtje. Met de telelens gevolgd, tot ze zich omdraaiden. Prachtig moment. Ik kan hier lang van genieten, maar dat doe ik niet. Ik ben al bezig met de volgende target. SMART natuurlijk: Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdsgebonden. Pensioen is een rekbaar begrip.

 

Gepubliceerd met Blogsy