Final Days...
Vanuit Sinharaja gaan we op weg naar Mirissa, om walvissen te zien. De rit voert ons langs het voormalige VOC stadje Galle, waar we een paar uurtjes rondkijken. De weg langs de kust is behoorlijk druk, maar af en toe worden we verrast door een onverwachte strandtoerist, zoals een imposante zeearend, die wordt lastiggevallen door een huiskraai. Die durft.
 |
| White-bellied Sea Eagle |
Er is weer genoeg stof tot praten met onze gids en wij spreken er onze waardering voor uit dat we zo weinig rokers zien. Een gezond volkje, die Sri Lankanen. Dat blijkt toch anders te liggen.' Smoking is prohibited in public areas. So also in the streets'. Nou ja, er mag zo veel niet, werpen wij tegen.' Well the first time you are caught, the fine is 5000 rupees'. Zo'n 30 euro. Best veel voor de gemiddelde eilandbewoner. 'And the second time you are going to jail for six months'. Dat is andere koek, natuurlijk. Hoewel zes maanden ook weer niet heel lang is. Ik rook zelf niet, overigens. Misschien kleurt dat mijn oordeel. Het plaatst wel meteen de tekst in de aankomsthal van het vliegveld in perspectief:
Mirissa is een levendig kustplaatsje, waar de walvistochten big business blijken te zijn. Wij hebben via Google een goed bekend staand, ecologisch verantwoord bedrijfje gevonden waar we onze trip voor de volgende ochtend boeken. Onze wandeling langs het strand voert ons langs diverse stalletjes, waar de insteek van de bootochtjes duidelijk geillustreerd wordt. Wij vermoeden dat ze worden gerund door Japanners.
Om 6 uur de volgend dag vertrekken we, en wij zijn niet de enigen. Een armada aan afgeladen bootjes kiest het ruime sop, op zoek naar walvissen en dolfijnen. De gemiddelde mensensmokkelaar op de Middellandse Zee zou zich schamen om een dergelijk aantal mensen op één boot te proppen, maar hier gelden andere normen. De eerste uren vermaken wij ons met een groep van zo'n 300 dolfijnen en af en toe langszeilende vliegende vissen.
 |
| Spinner Dolphin |
Dan wordt een walvis gespot. Een blauwe vinvis, het grootste dier dat ooit op onze wereld geleefd heeft. Daar zien wij overigens slechts een klein deel van, maar het blijft indrukwekkend. Nu blijkt ook het verschil in aanpak. Terwijl onze boot keurig afstand probeert te bewaren, stuiven andere boten op volle kracht door het water op het moment dat de walvis even opduikt om te spuiten. Onze kapitein bekijkt het, zoals ongetwijfeld elke dag, hoofdschuddend. Juist deze manoevres maken de plek waar de walvis boven gaat komen onvoorspelbaar. Door de roekeloos heen en weer varende boten, verandert hij steeds van koers in plaats van in een rechte lijn door te zwemmen. Maar ja, de walvistoerist wil waar voor zijn geld.
 |
| Blue Whale |
De meeste passagiers op onze boot, lang niet zo afgeladen gelukkig, zijn van Chinese afkomst. Nadat zij hun fotootje geschoten hebben, nemen zij weer plaats op hun bankjes en 10 minuten later zijn ze allemaal in slaap. De terugtocht verloopt dan ook heel rustig.
 |
| Tuna |
De laatste dagen van ons verblijf brengen wij in Tangalle door, aan een idyllisch strand. Omdat onze gids zijn kostbare Toyota niet in gevaar wil brengen op de erbarmelijke toegangsweg, worden wij het laatste stuk per tuk-tuk vervoerd. Pakken we ook nog mee.
Op dezelfde manier worden we de laatste dag ook weer opgehaald en krijgen aan het eind van de dag een fantastisch afscheidsmaal opgediend op het Horakelle Estate in Negombo. De
shikra kijkt vanuit een palmboom jaloers toe. Maar hij mag blijven, wij niet...
 |
| Shikra |
Reacties
Een reactie posten
Als je bij 'Geef je reactie op' gaat typen, kun je vervolgens daarboven bij 'Reageer als' op het pijltje klikken en kiezen voor de optie "naam'' .Leuk om te weten wie er reageert...