Hoogtijdagen

Deel 3. De Algarve Wij zijn in de Algarve neergestreken. Een mooi blinkend wit bouwwerk, waarin vier studio’s zijn ondergebracht. En een enorm zwembad. Mijn echtgenote trekt daar dagelijks wat baantjes en ik kijk vanaf de kant bewonderend toe. Ik heb wel even geaarzeld. De watertemperatuur blijft echter steken op 25 graden. Voor ijsbad fanaten natuurlijk prima. Maar een vogelaar op leeftijd is daar voorzichtig mee. Op zondagochtend besluiten wij een wandeling te maken over de kilometers lange boardwalk van Quinta do Lago. Datzelfde besluit neemt een aanzienlijk deel van de Portugese bevolking ook. Wij hopen wat langstrekkende vogels te zien, maar de meeste daarvan zitten op een racefiets of denderen met een koptelefoon op, in hoog tempo over de planken. Om de boardwalk te bereiken parkeren wij onze auto in een chique wijk, tussen de golfbanen. Voor de zekerheid kiezen wij een plek naast een zilvergrijze Porsche. Mocht een voorbijganger kwaad in de zin hebben met een achtergelaten ...

Deel 2: naar de Extremadura Wij nemen afscheid van de Ebro Delta en speciaal in het avondlicht nog even van de Flamingo’s. We kunnen ze tegenwoordig in Nederland ook zien. Niet alleen de Europese, maar ook de Chileense en de Caribische Flamingo. Die broeden net over de grens in Duitsland en hebben daar kennelijk allemaal een verblijfsvergunning gekregen. Wir schaffen das. Onze volgende bestemming is de Extremadura. Ons onderkomen ligt aan de rand van een klein dorpje. Google maps stuurt ons diverse doodlopende zandwegen in, waarna wij de auto maar parkeren en te voet verder zoeken. Al spoedig bereiken wij het juiste adres, waar wij worden verwelkomd door een allerliefst Spaans echtpaar. Paco brengt ons terug naar de auto en rijdt voor ons uit om de juiste route te tonen. Het blijkt dat niet alle wegen in Spanje doodlopen al is het wel zaak op sommige paadjes de spiegels in te klappen. Onze conversatie met het stel verloopt geheel via Google Translate. Wij krijgen een rondleiding...

Deel 1. De reis Wij volgen de zwaluwen weer op hun trek naar het zuiden. Zwaluwen zijn behoorlijk onvermoeibare vliegers, maar omdat wij elkaar afwisselen achter het stuur maken we uiteindelijk toch meer kilometers dan zij op de eerste reisdag. Als wij ergens in de buurt van Dijon bij onze onderweg geboekte accommodatie aankomen is er dan ook nog geen zwaluw te bekennen. Die zitten nog na te hijgen op een elektriciteitslijn in België. Booking.com is bij hen nog een weinig gebruikte app. De Duitse eigenaresse van de B&B complimenteert mij met mijn Engels, ik merk op dat zij perfect Frans spreekt en wij wisselen geen woord in het Duits. Altijd heerlijk, zo’n trip naar het buitenland. De reis door Frankrijk verloopt voorspoedig. Pas bij het binnenrijden van Spanje wordt er enige afbreuk gedaan aan het vakantiegevoel. Om de paar kilometer wordt er met alarmerende teksten gewezen op de gevaren, die de argeloze automobilist bedreigen. “Don’t trust strangers” is het steeds herh...