Een mug te ver

Wij bevinden ons in de Camargue. De Rhone delta, een land van water, riet en zoutpannen. En muggen. We hebben de kleine camping á la ferme weer opgezocht, waar we een paar jaar geleden ook enige tijd gestaan hebben. Het a la ferme aspect wordt slechts hooggehouden door een oude, doorgeroeste tractor en het feit dat het sanitair nogal basic is. Er is wel electriciteit aanwezig op de staanplaatsen en we kunnen zelfs kiezen uit de reguliere .... aansluiting een een eenvoudig stekkerblok, dat onder aan de paal geduldig op de eerste regenbui ligt te wachten. Wij kiezen voor optie 1, zodat de Duitse camper, die even later arriveert, gebruik moet maken van de tamelijk riskant ogende optie 2. Als je na een paar jaar terugkomt op dezelfde plek, merk je vaak dat het verloop van de tijd de herinneringen wat romantischer ingekleurd heeft dan feitelijk het geval was. Dat geldt zeker voor het aantal muggen. Op een Nederlandse camping kunnen muggen ook wel eens lastig zijn. Dat beperkt zich dan meestal tot de avond en een gezellig muggenkaarsje en enig licht spuitwerk zijn afdoende voor een toch aangenaam verblijf. De werkdag van de Zuid-Franse mug is aanmerkelijk langer. In een niet-aflatend vertoon van team spirit en vastberadenheid kleven zij de gehele dag aan je oren en het is slechts met de grootste moeite dat wij de slaaptent in elk geval mug-vrij kunnen houden. Maar goed, de vogels vergoeden veel. Opnieuw genieten wij van de onbeholpen en toch gracieuze Flamingo's en diverse reigersoorten. Wij zien Lachsterns die zich aan een ongebruikelijk dieet van libelles tegoed doen en langstrekkende Dwerg- en Reuzensterns. Net als in sprookjes zijn de reuzen beduidend groter dan de dwergen.
Flamingo


Reuzenstern

Lachstern
Wij besluiten om onze eerste avond te vieren met een etentje in het nabijgelegen restaurant. We bestellen het aantrekkelijk lijkende drie-gangen menu. Als hoofdgerecht kiezen we beiden voor gegrild kalfsvlees. Het is duidelijk dat de kalfjes al direct na de geboorte naar de slager verhuisd zijn, want de stukjes zijn dermate klein, dat het ook niet onmogelijk is dat we kalfs embryo's aan het nuttigen zijn.
Scharrelaar

Slechtvalk

De muggenplaag wordt in de volgende dagen zowaar wat draaglijker. Hier zorgt de mistral voor, die dagen achtereen een kille storm over de vlakke Camargue jaagt. Ik zou het ook wel weten als mug. Bij het ontbijt kunnen wij het stokbrood nog net grijpen, voordat het achter de wuivende rietpluimen verdwijnt. Ineengedoken gezeten achter de auto slagen wij er toch in voldoende voeding voor de ochtend binnen te krijgen. Tegen beter weten in zoeken wij aan het eind van de middag nog onze idyllische picnic ( ik weet het, dit woord is taboe verklaard door de VN commissie) plek op, maar de vogels laten het grotendeels afweten. Nou ja, op een jagende slechtvalk en een verwaaide scharrelaar na en dat is eigenlijk niet niks. Desondanks pakken wij de volgende ochtend onze spullen en vertrekken naar een windvrije Provence. En mug-vrij ook, trouwens. Daar draagt de Bidsprinkhaan aan bij...

Bidsprinkhaan



Reacties

Populaire posts van deze blog

Het verre oosten dichterbij

Het Hoge Noorden