Sri Lanka voor beginners deel 4

Wilpattu National Park

De volgende ochtend staan we om 05:30 uur gereed om onze safaridag in Wilpattu National Park te beginnen. Het is het grootste wildpark in Sri Lanka, zo'n 132.000 hectare groot. Zo'n getal zegt mij nooit zoveel, eerlijk gezegd en daar ben ik waarschijnlijk niet de enige in. Daarom wordt het ter verduidelijking vaak vertaald in voetbalvelden. Een voetbalveld is iets meer dan een halve hectare, afhankelijk van de ruimte, die de sponsor de spelers wil bieden, dus laten we voor het gemak 1 hectare afronden op 1 1/2 voetbalveld. Dat wordt dus 132.000 maar anderhalf, is 198.000 voetbalvelden. Het lijkt me een onwaarschijnlijk aantal, maar het scoren vandaag wordt ongetwijfeld een makkie. En dat terwijl er nauwelijks voetbal wordt gespeeld in Sri Lanka. Cricket wel, natuurlijk, maar het gaat wat ver om het ook nog in cricketvelden uit te rekenen.

Spotted Deer (Axis hert)

 

Asian Elephant

Wilpattu betekent ' Land van meren' en al gauw komen we aan bij het eerste water, waar zich allerlei ooievaar- en reigersoorten ophouden. In de overkant staat in de ochtendmist een axishert. Toeristen uit Zandvoort zouden hier gelijk het geweer trekken, want hij lijkt verdacht veel op het bekende damhert. De zandpaden zijn zodanig aangelegd, dat je altijd de zon tegen hebt bij het water, dus veel foto's gaan het niet worden hier. Maar mooi is het wel en het aantal vogelsoorten laat niets te wensen over.

Hanuman Langur

 

Tegenover onze gids laat ik me ontvallen, dat we weliswaar al veel mooie vogels gezien hebben, maar nog geen enkele endemische soort. Sri Lanka kent 33 endemische vogelsoorten, d.w.z. dat ze nergens anders ter wereld voorkomen. De droom van elke vogelaar is natuurlijk om zoveel mogelijk van deze soorten te zien. Er worden zelfs speciale vogelreizen georganiseerd om in twee weken tijd alle 33 te spotten. ' Cleaning up the endemics' noemt de hardcore twitcher dat. Uiteraard is dat geenszins ons doel, maar het kan geen kwaad om de gids een beetje scherp te houden. Zijn opluchting is dan ook groot, als we rond half acht de eerste endemic scoren: de Sri Lanka junglefowl.

 

Sri Lanka Junglefowl

Een Nederlandse hobbyboer zal er misschien niet warm voor lopen, omdat hij een grote overeenkomst vertoont met de scharrelhaan, die hij vrijelijk rond heeft lopen, maar zo in de ongerepte bossen, waar hij eigenlijk thuis hoort is het een spectaculaire, bijna gouden verschijning. Wij beklinken het met een high five. En zo ook met de volgende endemen, die we dezelfde dag zien: Sri Lanka woodshrike en Sri Lanka green pigeon. We merken dat de gids zich weer een beetje ontspant.

Golden Jackal

 

Eigenlijk is Yala National Park in het zuiden de uitgelezen plek om luipaaarden te zien, maar opeens wordt er jachtig gewenkt vanuit een jeep, die even verderop staat. Twee luipaarden, een mannetje en een vrouwtje bewegen zich langzaam en gracieus door het donkere regenwoud. Het vrouwtje staat een ogenblik stil en snel schiet ik een plaatje van haar omhooggeheven kop. Wat een heerlijke belevenis. En dan weten we nog niet eens dat we een uurtje later nog een luipaard meekrijgen, deze keer liggend op een open plek en even later zelfs overeind komend om zich in zijn volle glorie te laten zien. Het licht is vanwege het late tijdstip al wat aan het verdwijnen, maar er is nog genoeg voor een paar foto's.

 

Een bijna Afrikaans gevoel. Daar doen ook de jakhalzen en de buffels aan mee, die we onderweg zien. Bijna twaalf uur schudden in een oncomfortabele jeep over zandpaden vol kuilen levert een paar gebroken, maar gelukkige toeristen op. En onze gids straalt. 'This was a good safari, madam, sir, yes?' Wij beamen het van harte. Morgen zetten we hem wel weer op scherp.