Zuid-Afrika revisited deel 4

Inmiddels zijn we wat meer in het noordelijk gedeelte van het Kruger park aangekomen: Mopani restcamp. Het is een aangename plek om te vertoeven, met een winkel, een zwembad, een benzinestation en een restaurant. Het restaurant biedt een geweldige blik op de Pioneer Dam. Het woord 'dam' wordt in Zuid-Afrika gebruikt voor een kunstmatig aangelegd meer. Wij drinken hier elke dag koffie op het terras en genieten dan van het uitzicht. Een olifant waadt in de verte door het water, de roep van de Afrikaanse zeearend galmt melancholiek over de vlakte en in de keuken wordt gewerkt aan onze cappuccino. Dat is niet eenvoudig.Vooral niet als iemand van ons gezelschap afwijkt van het patroon en een milkshake bestelt. Dan volgt er grondig overleg in de keuken over de te volgen tactiek. Werken we eerst aan de milkshake, dan staat die op te warmen terwijl de koffie in gereedheid wordt gebracht. Doen we toch de cappuccino als eerste, dan koelt die af tijdens het milkshakebereidingsproces. Na een klein half uur rolt er een zwaarbevochten compromis uit. Het team splitst zich op in een werkgroep koffie en een werkgroep milkshake, die tegelijkertijd aan de gang gaan. Het onnavolgbare resultaat is een dienblad vol bestellingen die globaal dezelfde lauwwarme temperatuur hebben. Wij zijn gek op Afrika.

In het zwembad wordt dat nog even getoetst. Drie Zuid-Afrikanen begroeten ons als wij ons ook in het enigszins verkoelende water komen verpozen. Voor mij is dat de eerste keer sinds 1978 dat ik mij in een zwembad waag, dus heel verkoelend kan het nu ook weer niet zijn. De 'natives' hebben zich al behoorlijk ingedronken en beginnen een gesprek over de slechte reputatie van Zuid-Afrika en het, als gevolg daarvan, afnemende toerisme. 'Tell me, have you ever felt unsafe in this country?' Ik begin een lijst met voorbeelden op te noemen,  maar dat blijkt niet de bedoeling. 'Never. Of course. I thought so. You see what I mean? Thank you for visiting our country. Thank you! We don't deserve this reputation'. Wij bieden namens de Nederlandse regering excuses aan voor het teruglopende aantal bezoekers en gelijk ook maar voor alles wat we in het verleden hier fout gedaan hebben.

De 'game drives' zijn ook hier geweldig en leveren mooie plaatjes op van de aanwezige fauna. Vooral de vroege ochtendsfeer is adembenemend. 

Wij stuiten geheel onverwacht op drie leeuwen, imposante mannetjes, die een jonge buffel gedood hebben. Zij hebben zich daar al op gestort als Russen op het buffet in een all-inclusive vakantie arrangement en liggen hijgend uit te buiken vlak langs de weg. (Wij bieden de genoemde Russen hierbij uiteraard ook onze excuses aan en namens de leeuwen doen wij dat ook aan de  jonge buffelpopulatie, die nu een klasgenoot te betreuren hebben). Uit piëteit zetten we de gemaakte foto's niet meteen op alle sociale media. 

Op de weg terug naar het kamp passeren wij een monumentale steen, waarop te lezen valt dat langs dit punt de Steenbokskeerkring loopt. Wij pinken een traan weg prijzen ons gelukkig dat wij hier mogen staan. 

Nou ja, met de auto want we mogen er niet uit. Dat is dan wel weer jammer. Maar goed, we moeten toch voor zonsondergang weer binnen de poort zijn, anders moeten we de nacht doorbrengen tussen de hyena's.