We rijden naar Mapungubwe NP, het meest noordelijke park van Zuid-Afrika, tegen de grens van Zimbabwe aan. We lezen dat Mapungubwe betekent: Plaats van de Jakhals. Dat is een beetje jammer. Ik bedoel, niemand controleert dat toch, dus maak er dan iets van als Heuvels van de Ondergaande Zon. Uit toeristisch oogpunt bezien veel aanlokkelijker. Bij de receptie krijgen we weer het gebruikelijke welkom. Op een plattegrondje van het park worden resoluut kruisjes gezet bij de wegen, waar we, zonder 4x4 geen toegang hebben. Verdwalen zullen we niet, op de twee wegen, die overblijven. Wij bedanken de dame achter de balie. Die reageert al niet meer. Receptie is Afrikaans voor "Hol van de Chagrijnige Hyena".
 |
| Mapugubwe National Park |
Landschappelijk is het park prachtig. Vooral laat in de middag kleuren de rotsen schitterend rood en Leokwe Camp, waar wij verblijven, is een mooi gelegen en zeer comfortabel verblijf. Dieren zien we niet veel, maar je kunt niet alles hebben. Een van de aangeprezen plekken in dit deel van het park is een 'Treetop walk' via een houten pad door de boomtoppen, eindigend bij een schuilhut. Die laatste blijkt al zo'n twee jaar eerder te zijn weggespoeld bij overstromingen en er lijkt nog geen plan te zijn om hem te herstellen. Het overgebleven deel is leuk om te bewandelen en wij zien daar een aantal mooie vogelsoorten, zoals de Meyer's Parrot, de Broad-billed Roller, de altijd schitterende Lilac-breasted Rolller, White-fronted Bee-eaters en, van heel dichtbij, een Wahlberg's Eagle.
 |
| Wahlberg's Eagle (Wahlberg Arend) |
 |
| Lilac-breasted Roller (Vorkstaartscharrelaar) |
Een ander mooi punt is het zgn "Confluence Viewpoint". Daar kijk je uit op de samenloop van de Shashe en Limpopo rivier, tegelijk het drielandenpunt tussen Zuid-Afrika, Zimbabwe en Botswana. Veel water is er niet te zien in oktober, maar de vergezichten zijn prachtig. De temperaturen lopen inmiddels flink op, tot boven de dertig graden. Als wij van de viewpoints afdalen, staan wij ineens oog in oog met een kudde olifanten, die de schaduw van één van de schaarse bomen heeft opgezocht. Ze vinden het te warm om zich druk te maken over onze onverwachte aanwezigheid, dus we kunnen rustig enkele minuten dichtbij vertoeven.
 |
| Uitzicht Confluence |
Om bij ons 2e verblijf te komen in Mapungubwe, het Limpopo Forest Camp, moeten wij eerst het park verlaten en vlak voor de grens met Botswana weer inrijden. Het landschap is daar geheel anders: droog, stoffig met grote stukken land in privaat bezit, waar bananen, sinaasappels, pompoenen etc verbouwd worden. Een troosteloos hokje met slagboom, bemand door een even troosteloze bewaker, geeft toegang tot het feitelijke park. Ons onderkomen is een 'tented camp'. Niets mis mee, behalve dat er geen schaduw is en dat het plaatsje voor de tent omgeven is door een schutting van hoge palen. Een soort gevangenis.
 |
| Limpopo Forest Camp |
De vrouw, die het kamp runt en de tenten schoonmaakt is buitengewoon hartelijk en geeft ons een aantal nuttige tips. Zij raapt wat noten van de grond en zegt, dat we daarmee de plaatselijke Bushbucks uit onze hand kunnen laten eten. Het experiment slaagt en dat is een bijzonder gevoel.....
 |
| Bushbuck Whisperer |
Misschien niet het beste verblijf, maar we hebben aardige buren en de olifanten lopen op enkele tientallen meters langs het kamp, slechts van ons gescheiden door een enkel draadje. Ondanks het beperkte aantal 'loops' om te rijden en de harde wind, hebben we toch leuke ontmoetingen met Steenbok, Crowned Lapwing en een luidruchtige Crested Francolin
 |
| Steenbok (Steenbok Antilope) |
 |
| Crowned Lapwing (Diadeemkievit) |
|
| Crested Francolin (Kuiffrankolijn) |
Gepubliceerd met Blogsy
Reacties
Een reactie posten
Als je bij 'Geef je reactie op' gaat typen, kun je vervolgens daarboven bij 'Reageer als' op het pijltje klikken en kiezen voor de optie "naam'' .Leuk om te weten wie er reageert...