Zuid-Afrika deel 5 Wilderness

Een prachtige rit via de R62 voert ons naar het plaatsje Wilderness, gelegen aan de befaamdeTuinroute. Het B&B dat we daar geboekt hebben noemt zichzelf een 'Birder Friendly Accommodation'. Dat ben je in Zuid-Afrika niet zomaar. Daarvoor moet je aan strenge criteria voldoen, zoals een boekenplank vol veldgidsen, een uitgebreide kennis van het lokale vogelleven en een tuin, waarin dit lokale vogelleven te bewonderen is, zodat de gasten geen vermoeiende tochten hoeven te ondernemen. Nou, ons B&B scoort hoog. In de boom voor de veranda hangt een fiks aantal voederplankjes, aangevuld met suikerwaterflessen voor de vogels met een lastig dieet. Als wij aankomen worden wij enthousiast begroet door Sue, de 70-jarige vrouw des huizes. Wij maken aanstalten onze koffers het trapje op te tillen naar de kamer. Sue roept haastig dat Phil daar straks voor gaat zorgen. Hij doet even zijn middagdutje, maar hij wordt hoogstwaarschijnlijk wel weer wakker en dan komt het helemaal in orde. Wij slaan het aanbod af en brengen onze koffers toch zelf naar boven. Nou ja, ik zeg 'we', maar mijn echtgenote doet het zware werk. Ik geef haar wel 10 rand natuurlijk. Of 5, je moet de markt niet verpesten hier. Wij ontmoeten Phil wat later, terwijl hij schuifelend thee voor ons neerzet. Hij heeft zijn resterende jaartjes aan ons te danken, al beseft hij dat niet.

Sue heeft inmiddels de voederplankjes bijgevuld, voor de maaltijd van 4 uur. Het resultaat is verbijsterend. Van alle kanten komen vogels aangevlogen en laten zich van een metertje afstand uitgebreid bewonderen. De show wordt gestolen door de Knysna Turaco, een felgroene vogel, met make-up en een kuif.

 

Maar andere vogels zijn voor de liefhebber net zo interessant. Het voelt wel een beetje goedkoop om hier de nieuwe soorten te zitten afvinken onder het genot van een kop thee met muffins, maar de ware vogelaar laat zich door zo'n kleinigheid niet weerhouden.

Cape White-eye

Swee Waxbill

De volgende dag brengen wij met de hele familie een bezoek aan de Big Tree. Dat is een boom van zo'n 850 jaar oud. Sue vertelt ons dat die nu wel ruim over de 900 moet zijn, want toen zij jong was, werd ook al gezegd dat de boom 850 was. Als we de boom uiteindelijk aanschouwen is de gelijkenis met Phil opmerkelijk. Gelukkig staan er rond de boom en op de uitgezette boswandeling een hoop bordjes, waarop duidelijk gemaakt wordt wat er nu weer vlak voor je uit de grond schiet. Heerlijk vind ik dat. Zelfs de jungles van Afrika worden langzaam maar zeker aantrekkelijk gemaakt voor de leergierige natuurvorser.

 

 

Gepubliceerd met Blogsy