Het verre oosten dichterbij

Deel 3: boten en ruïnes

Onze rit voert naar Bueng Boraphet, een uitgestrekt meer en aangrenzend wetland gebied zo’n 250 kilometer ten noorden van Bangkok. Het gebied is onder vogelaars ooit beroemd geworden vanwege de waarneming van de ‘white-eyed river Martin’ een zwaluwsoort met lange pluimen aan de staartpennen. Inmiddels is de soort waarschijnlijk uitgestorven. Dat krijg je er van als je onnodige versiering meezeult. De plaatselijke bevolking is ze echter niet vergeten. Aan het eind van de weg staat een groot standbeeld van de mythische vogel. Elke week zijn daar speciale diensten, waarbij zwaluwnestjes en muggenlarven als offerande worden aangeboden. Daarna wordt er geloot welke dorpsbewoner de eer krijgt als voer te dienen voor de laatst overgebleven Siamese zoetwaterkrokodil. Prachtige tradities Toeristen doen niet mee met de loting.

Wij komen voor een boottochtje over het meer. Even zijn we bang dat we weer in zo’n fluisterbootje terechtkomen waarin je nauwelijks het idee hebt dat je echt vaart, maar gelukkig zit er een solide buitenboordmotor op. Met een passend volume. Dat levert fantastische beelden op van honderden eenden, reigers en steltlopers, die in de verte opstijgen om het naderend onheil te ontvliegen. Het dagelijks gebrul heeft gezorgd dat een deel van de vogelbevolking aanzienlijke gehoorschade heeft opgelopen. Zij blijven nu gewoon zitten, zodat wij ook wat foto’s op kortere afstand kunnen maken. Mooi toch, hoe de natuur zichzelf altijd weer in balans kan brengen.

Pygmy Cotton Goose

Chinese Pond Heron

Voor onze culturele ‘break’ doen wij Ayutthaya aan, de vroegere hoofdstad van Thailand. Vanuit ons comfortabele onderkomen aan de rand van de stad fietsen wij door het verleden en wandelen langs indrukwekkende overblijfselen uit vorige eeuwen.