Colombia (slot). Afscheid van de bergen

Zonsopgang in de Sierra Nevada

Niet voor niets is het Sierra Nevada gebergte ten zuiden van Santa Marta een geliefde bestemming onder serieuze vogelaars. Er leven daar namelijk meer dan 20 endemische soorten, vogels die nergens anders ter wereld voorkomen. In Nederland kennen wij geen endemen. Het dichtstbij komt nog de ‘dubbelgezoomde Barnevelder’, maar voorzover ik weet gaan er niet veel vogelreizen die kant op. Dat is in Colombia wel anders en met name in Santa Marta hebben ze goed begrepen dat vogelaars geld in het laatje brengen. Ze hebben een simpel en effectief systeem bedacht om de regio voor het voetlicht te brengen. De plaatselijke VVV heeft 20 willekeurige vogels uitgezocht, daar ‘Santa Marta’ voor geplakt en de zaak was geregeld. Ook wij gaan bij zonsopgang op zoek naar de Santa Marta wren, de Santa Marta Warbler, de Santa Marta woodstar en de Santa Marta screech owl. Door het dichte gebladerte is meestal slechts met grote moeite een glimp van een kopje of een stukje staart te zien, maar telkens als de gids enthousiast “Santa Marta” roept beseffen wij dat we getuige zijn van een bijzonder moment.

Santa Marta Woodstar

De laatste avond in dit paradijselijk oord, staan wij weer op het balkon van de lodge vol ontzag te staren naar de pasteltinten van de zonsondergang, Magische beelden. 

Als de zon helemaal onder is, krijgen wij bezoek van een nachtelijke bosbewoner. Hij komt af op de bananen, die speciaal voor hem zijn klaargelegd. Het is een Kinkajoe of rolstaartbeer, die leeft in het het regenwoud van Mexico tot aan Brazilië. Nou ja, in Brazilië niet lang meer natuurlijk. Daar klampt het beertje zich wanhopig vast aan de laatste twee boomtoppen, die het Bolsonaro regime nog niet heeft ontdekt. 

Wij krijgen hem in  elk geval nog even mooi te zien.

Kinkajoe

Dan wordt het tijd om naar onze laatste bestemming te gaan: Cartagena. Ook al weer een stad met een Spaans koloniaal verleden, wat geldt voor vele steden en dorpen in het land. Wij dalen weer af uit de bergen en rijden langs de kust naar het westen. Natuurlijk maken we ook hier een stop om wat kustvogels te bekijken, maar we mogen ons niet te ver uit de buurt van de bus wagen. Dit gedeelte van Colombia kent grote armoede en is daarom één van de minder veilige streken. We krijgen nog een prachtig boottochtje aangeboden in de Cienaga Marshes en dat levert weer soorten op, die nog niet op ons lijstje stonden. 

Magnificent Frigatebird

Brown Pelican

Om vast wat aan de komende overgang naar Nederland te wennen heeft het reisbureau een bezoek ingepland aan een stevige file bij de stad Barranquilla. Daar nemen we dan ook alle tijd voor. Urenlang genieten we van een onafzienbare rij auto’s en de rokerige contouren van het industriegebied. Een heerlijke ervaring. Bijna thuis.

Cartagena blijkt een prachtige stad te zijn, althans het oude gedeelte waar wij verblijven. We maken een stadswandeling door de drukke straatjes en over de massieve stadsmuren. Een geüniformeerde politie-agent spreekt ons opeens aan. Haastig grijpen wij naar de paspoorten en beginnen uit te leggen dat wij legale bezoekers uit ‘Olanda’ zijn en dat we vrijwel niets binnengesmokkeld hebben. Hij wil echter alleen met ons op de foto. Deze hartelijkheid gaan we straks missen. We hebben ongelooflijk genoten van Colombia: de vele vogels, het fantastische landschap en de mooie mensen. Zelfs van onze groepsreis. Groepsreis? Dit was natuurlijk helemaal geen groepsreis; dit was een vogeltrip met vrienden.